Iedere vrouw - jong of oud, met of zonder kinderen, met of zonder (fysieke) baarmoeder - is een verpersoonlijking van de Aardmoeder waaruit alle leven voortkomt. De moederschoot is de plek waar dat nieuwe leven gevormd, gedragen, gekoesterd en gebaard wordt. Of we nu man of vrouw zijn: we worden allemaal geboren uit de baarmoeder. Onze levensreis op aarde vangt aan met de reis vanuit de baarmoeder, door het geboortekanaal, naar de fysieke wereld.
Op een meer metaforisch vlak zijn de ́kinderen ́ die uit de baarmoeder geboren worden, alle vormen van creatie - dus ook creaties in de geest, in de energie, in de niet-fysieke wereld. Het (mannelijke) zaad heeft een moederschoot nodig om te rijpen, te groeien en zich uiteindelijk te manifesteren in een energetische of fysieke creatie.
Dit vermogen, leven in de wereld brengen, is een ontzaglijke kracht. Het is een kracht waarvoor vrouwen bewonderd, geëerd en op handen gedragen worden. Vrouwen die zich deze kracht toe-eigenen, in combinatie met een vrije beleving van hun sensuele en seksuele natuur, zijn groots en goddelijk. Worden zij in deze kracht ondersteund, erkend en gehoed door een mannelijke partner-energie, dan is de schepping in evenwicht. Yin en yang.
Helaas is het ook juist die collectieve vrouwelijke oerkracht die eeuwenlang gestraft, ontkend,onderdrukt en misbruikt werd. Omdat de grootsheid ervan angstaanjagend was en als bedreigend ervaren werd. Dus werd de vrouw mettertijd van Godin tot zondares gereduceerd. Denken we maar aan het verhaal van Adam en Eva. Door Eva ́s schuld (zij at immers van de appel van Goed en Kwaad!) werden Adam en Eva uit de Tuin van Eden verbannen door een boze (mannelijke) God. Haar zondigheid moest bestraft worden, haar sensualiteit geketend. Zij moest haar plaats weer leren kennen.
Deze pijnlijke collectieve erfenis dragen wij, vrouwen van nu, helaas nog steeds mee - bewust of onbewust. Ze leeft verscholen in onze baarmoeder, als een hardnekkige poliep. Vaak dragen we ook nog een stuk pijn en verdriet van onze moeders en grootmoeders met ons
mee, of zelfs verwondingen uit vorige levens... Of hebben we een kwetsuur opgelopen in dit leven waardoor onze vrouwelijke kracht verloren ging.
The Rite of the Womb geeft ons de mogelijkheid om al die oude vrouwenpijn die in onze baarmoeder is opgeslagen, los te laten. Zo komt er ruimte voor heling, verzachting. We laten de oorspronkelijke creatiekracht in onze baarmoeder weer ontwaken en komen weer thuis in onze vrouwelijke natuur.